این حدیث قابل تفاسیر گوناگونى است از جمله اینکه مقصود از «حسین منى» این است که حضرت سیدالشهدا (ع) از جهت نسبى فرزند پیامبر (ص) و از جهت تربیتى پرورش یافته مکتب درخشان آنحضرت مىباشد. بنابراین هم شخص امام حسین (ع) و هم شخصیت آنحضرت با پیامبر نسبتى ویژه دارد. از طرف دیگر شخصیت پیامبر اکرم (ص) به مکتب و دین حیاتبخش ایشان است این مکتب درخشان در پرتو قیام و شهادت حضرت اباعبدالله (ع) بار دیگر احیا شد و درخشش نوینى یافت و بدون آن چنان ضربههاى کارى بر پیکرش وارد مىشد که از آن جز نیم نامى باقى نمىماند. بنابراین جاودانگى شخصیت و راه و مکتب پیامبر در طول تاریخ وابسته به امام حسین (ع) و حرکت عظیم عاشورا است. از همین رو فرمودند «من نیز از حسینم».
